Α. Γ Καλλής: ΜΑΣΚΑΡΑ GRECO ΜΑΣΚΑΡΑ.....

 

--Τραγική ειρωνεία ... τραγικά αδιέξοδα ,ενός λαού που του στέρησαν μηδενός εξαιρουμένου από γεννήσεως του Ελληνικού κράτους την μόρφωση ,την παιδεία ,την γνώση ... μαζική διαμαρτυρία ... και επαναστατική δήθεν διάθεση [σε κοινωνικό επίπεδο] μονάχα για την χρήση της μάσκας ... αλλά καμιά κινητοποίηση ,καμιά αντίδραση [πέραν των μαθητών που δέχονται ειρωνείες και ύβρεις] ..για την παιδεία που εδώ και χρόνια μονίμως υποβαθμίζεται από τους εκάστοτε [κατά φαντασίαν και κατά προσέγγιση] Υπουργούς παιδείας [άλλωστε ένας λαός αμόρφωτος η ημιμαθής είναι πιο ευκολοδιοίκητος]... καμιά κινητοποίηση για τα άθλια σχολεία σε επίπεδο υποδομών ...για τους εξαθλιωμένους οικονομικά εκπαιδευτικούς ...για τους ωρομίσθιους είλωτες εργαζομένους ... καμιά κινητοποίηση για την ανατροπή των εργασιακών σχέσεων ,την μαύρη εργασία ... καμιά κινητοποίηση για την μετανάστευση των χιλιάδων νέων μας που πήραν το πτυχίο τους κι έφυγαν άπραγοι και διωκόμενοι απ την εκάστοτε ηγεσία αναζητώντας την τύχη τους στις χώρες της δύσης ... καμιά κινητοποίηση για τα οικονομικά αδιέξοδα του νέου άνεργου ,του μεσήλικα απολυμένου ,του μικρού έμπορα ,του μικρού αγρότη ... καμιά κινητοποίηση για την δήθεν διευκόλυνση των υπερχρεωμένων νοικοκυριών που θα πληρώνουν ενοίκιο για το σπίτι τους...καμιά κινητοποίηση για τα δήθεν φιλάνθρωπα προγράμματα τύπου γέφυρα ..που υφαρπάζουν τις περιουσίες υπερήφανων ανθρώπων... καμιά κινητοποίηση για τις κατακρεουργημένες

συντάξεις μιας γενιάς που στερήθηκε ,που πολέμησε και αγωνίστηκε για την δημοκρατία σ αυτόν τον τόπο, καμιά κινητοποίηση για τις ανακεφαλαιοποιημένες από το δικό μας υστέρημα τράπεζες ,τις εισπρακτικές ,τα ξένα φαντς ... καμιά κινητοποίηση ενάντια σε όσους περιορίζουν το οξυγόνο της ζωής μας μέσα από την υπερφορολόγηση ... καμιά κινητοποίηση για την μόνιμη κατοχή από τα ξένα οικονομικά συμφέροντα μιας χώρας που δίδαξε στους λαούς τον πολιτισμό ,την Δημοκρατία ,την φιλοσοφία ,το θέατρο και την ποίηση...καμιά κινητοποίηση για την εδώ και 46 χρόνια κατεχόμενη από τους φασίστες Τούρκους ολιγάρχες Κύπρο ... όχι αγαπητέ το πρόβλημα δεν είναι η μάσκα στο πρόσωπο σου ... αλλά η μάσκα στο μυαλό σου που δεν θέλει να δει πείσω απ όλα αυτά ... όχι αγαπητέ δεν αντιδράς σ αυτό που θα έπρεπε να αντιδράς ... αλλά σ αυτό που σε έμαθαν να αντιδράς ....το θέμα δεν είναι να δέσεις η να μην δέσεις τα κορδόνια σου...το θέμα είναι να μάθεις να περπατάς και να ζεις ελεύθερα ..... άραγε το αντέχεις??........................... 

 

 

Βασιλική Α. Καλλή: Η ζωή είναι πολύτιμη

 

Βασιλική Α. Καλλή: Η ζωή είναι πολύτιμη

Όλοι λένε πως η ζωή είναι πολύτιμη, εγώ και πάλι δεν ξέρω. Δεν ξερό αν μπορώ να ζω στο σκοτάδι μου και το φως στον ορίζοντα με τρομάζει τόσο πολύ. Δεν ξέρω αν είμαι απλά ένας ακόμα δειλός άνθρωπος πάνω στη γη. Δεν ξέρω τίποτα. Απλά κουράστηκα. Κουράστηκα να παλεύω με την υποτιθέμενη ζωή που πρέπει να ζήσω και να χάνω όλη την ώρα. Ο σκοπός που ποτέ δεν βρήκα, οι αλήθειες που ποτέ δεν είπα, και τα όνειρα που είχα σβήστηκαν κάπου εδώ. Δεν μπορώ να σκεφτώ καθαρά, τίποτα δεν είναι ίδιο. Σε έναν κόσμο που δεν ξέρω τι αξίζει, και για τι να προσπαθήσω. Σκέφτομαι αν ήταν όλα αλλιώς αν εγώ μπορούσα να βγω από αυτό. Οι μέρες περνάνε και απλά χάνονται σε ένα σκοτάδι που εγώ το ξέρω καλά. Η ψυχή μου απλά έσπασε αλλά δεν μπορώ να κάνω κάτι, αυτό το σκοτάδι με πνίγει,γίνεται όλο ένα με εμένα. Το δωμάτιο είναι παγωμένο, το σώμα μου μουδιασμένο, μου είπες να μην φοβάμαι αλλά τίποτα δεν αλλάζει,το μυαλό μου εθισμένο σε ένα τέλος που δεν δώσαμε ποτέ. Και σκεφτόμουν πως ήθελα να φύγω μακριά να πάω εκεί όπου το κακό δεν θα με πιάνει, εκεί όπου η θλίψη θα μετατρέπεται σε χαρά και τα όνειρα θα φαντάζουν αληθινά. Όταν όλα γύρω μου θα μοιάζουν ένας ατέλειωτος εφιάλτης εγώ απλά θα ξέρω πως εδώ δεν είναι το σπίτι μου. Απλά μεγαλώνω. 

Μεγαλώνω και ακόμα ψάχνω, ψάχνω να βρω όλα αυτά που έχω χάσει με τα χρόνια. Όμως αυτό που ξέρω είναι πως όταν τα αφήσω όλα πίσω μου θα ξέρω πως δεν έζησα μια συμβιβασμένη ζωή!

Α. Γ. Καλλής: Αχ βρε Έλληνα

 

Α. Γ. Καλλής: Αχ βρε Έλληνα

.....με τους Τούρκους τα ’χεις καημένε μου??? ...πάλι έβγαλες τον εαυτό σου απ’ έξω??? ...χρόνια ...αιώνες τώρα το ίδιο έκανες πάντα απ’ τ’ αρχαία χρόνια [Σπαρτιάτες - Αθηναίοι... Βενιζελικοί – Βασιλικοί.. Αριστεροί -Δεξιοί.. μνημονιακοί – αντιμνημονιακοί ..εμφύλιοι και διχόνοια ..το φαΐ σου... το1821 .. το 1922 ...το 1944 ..1967..το 1974] ...μήπως ξέχασες όταν ήρθαν τ’ αδέρφια μας κατατρεγμένα από την προβλήτα της Σμύρνης...

τουρκόσπορους δεν τους έλεγες.??? ..και τις όμορφες Ελληνίδες ..παστρικές ...εσύ δεν τους έλεγες να γυρίσουν πίσω από κει που ήρθαν?? ...εσύ βρε κρετίνε δεν διακωμωδείς ακόμη και τώρα σε ηλίθιες επιθεωρήσεις και γελάς μέχρι δακρύων.. τους αγέρωχους πολεμιστές μας τους Πόντιους ...τ’ αδέρφια μας απ’ την Κύπρο ...εσύ βρε κρετίνε δε λες στα γήπεδα Βούλγαρους τους δικούς μας ανθρώπους στο βορρά ...αγάπησες άραγες ποτέ τον τόπο σου ...αυτή την έρημη χώρα.. τη δική σου χώρα την Ελλάδα... προδότης ο ένας... φασίστας ο άλλος... διάβασε τι γράφεις βρε κρετίνε κάθε βράδυ ..για τον απέναντί σου ..για τον δικό σου άνθρωπο... δες το μίσος που βγάζεις ....άλλο ιδεολογική διαφορά κι άλλο να στάζει χολή και αίμα η κάθε σου λέξη ....νομίζεις πάντα πως εσύ είσαι ο καλύτερος απ’ τους άλλους... πως εσύ δήθεν έγραψες πιο καλά την ιστορία... τότε γιατί έφυγαν διαχρονικά τόσοι χιλιάδες

Έλληνες από τον τόπο ...κι από διαφορετικές πολιτικές και πολιτικούς ηγήτορες... δεν αγάπησες ποτέ τον τόπο σου... δεν αγάπησες ποτέ τον σύντροφό σου πάνω στην ίδια χώρα... το μίσος σου είναι η μόνιμη απόδειξη... και μια ωραία μέρα ξυπνάς από τον λήθαργο και σου ’χουν πάρει και τα παπούτσια... και φταίνε πάντα οι άλλοι και ποτέ εσύ... με τους Τούρκους τα ’χεις καημένε???... με τον εαυτό σου θα ’πρεπε να τα ’χεις... και μην ψάχνεις για την εκάστοτε ηγεσία που πάντα είναι «προδότες»... εσύ χουντικός στην δικτατορία... Νεοδημοκράτης το 74... ΠΑΣΟΚ το 81... ΠΑΣΟΚ και ΝΔ μετά ...Συριζα-Ανελ έπειτα και φτου κι απ’ την αρχή... τώρα κάποιες εξαιρέσεις [βλπ. Παναγούλη και μερικούς ακόμη που το ’λεγε η ψυχή τους είναι η εξαίρεση που επιβεβαιώνει τον κανόνα] ...εσύ ποτέ δεν ψήφισες ποτέ κανέναν απ’ αυτούς που πέρασαν στην εξουσία... πάντα υπεράνω.. εσύ πάντα υπερπατριώτης, οι άλλοι μόνιμα προδότες... και τώρα που έφτασε η κατάσταση στο απροχώρητο… κι ο εχθρός είναι έξω απ’ τις πύλες.. ξανά τα ίδια... σκάνδαλα.. επί σκανδάλων και λόγια ..μεγάλα λόγια πίσω απ’ τις γυάλινες οθόνες μ

ε  γουρνοπούλα, σουβλάκια και πίτες... έτοιμος ν’ ανοίξεις κεφάλια ανθρώπων που έχουν το ίδιο αίμα με το δικό σου... πατριώτες κι επαναστάτες του κω.. ου... και οι μεν και οι δε.... με τους Τούρκους τα ’χεις καημένε???... με τον εαυτό σου θα ’πρεπε να τα ’χεις.. με τον εαυτό σου... οι προδότες που ψάχνεις είναι στο καθρέφτη σου.. και το προβληματικό είναι πως πάντα χαιρόσουν όταν ο άλλος έτρωγε τα μούτρα του.. το φχαριστιόσουν... οι άλλοι ξέρουν τι κάνουν... ξέρουν τι θέλουν... πάντα ήξεραν... κι εσύ ήξερες ...μονάχα ένα... να φας τον διπλανό σου... να τον εξαφανίσεις... μην ανησυχείς λοιπόν ...θα το κάνουν οι άλλοι για σένα ...πάντα το έκαναν... και πάντα τους βοηθούσες ηθελημένα ή αθέλητα... και το 1453... και το 1922... και το 1942... και το 1967... και το 1974... και τώρα... κάτσε πίσω απ’ την οθόνη και βγάλε χολή εσύ για τον απέναντι ...ο απέναντι για σένα... πόσα χρόνια σου ’μειναν... στο τέλος θα πάψεις να υπάρχεις κι εσύ κι αυτός... και μην αυταπατάσαι και κάνεις δήθεν πως κλαις... γιατί την Αγιά Σοφιά εσύ την παρέδωσες το 1453 με τον ίδιο

τρόπο που έμαθες απ’ τους προγόνους σου.. διχόνοια κι αλληλοσπαραγμός... διψάς πάντα για αίμα αδερφικό... αιώνες τώρα... Μ. Ασία... Εμφύλιος[-οι]... Κύπρος... γάμος δεν γίνεται χωρίς να υπάρχουν δυο... ...νόμιζες πως θα σ’ απελευθέρωναν οι άλλοι... από... τους άλλους... και τελικά σε βοήθησαν να ελευθερωθείς για να σε σκλαβώσουν οι ίδιοι σε συνεργασία με τους άλλους... [όχι ότι δεν το ’θελες... το ’χες μάθει καλά το μάθημα συνειδητά η ασυνείδητα.. για να επιβιώσεις... έτσι έλεγες... είχες και οικογένεια τρομάρα σου...] ...έμαθες λοιπόν στην σκλαβιά 400 χρόνια... στον αφέντη... το σπούδασες καλά το θέμα και συνέχισες ασυγκράτητος... μέχρι και τα πρώτα κόμμα-τα που δημιούργησες...[??] δεν είχαν κάτι ανεξάρτητο... κάτι πρωτότυπο... σαν όνο-μα... παρά προσδιόριζαν ευθέως την εξάρτησή σου... Γαλλικό... Αγγλικό... Ρωσικό... με τα χρόνια γίνηκαν αλλαγές αλλά στην ουσία τα πράγματα έμειναν τα ίδια με μερικές ας πούμε διαφοροποιήσεις.. για ένα φεγγάρι ας πούμε το Ρωσικό έγινε Σοβιετικό.. το Αγγλικό ..Αμερικάνικο... το Γαλλικό παρέμεινε ..κάτι ο Διαφωτισμός.. κάτι ο Μάης του 68... κάτι ο Ρήγας, ο Πουλαντζάς, ο Καστοριάδης, ο Τσουκαλάς, η Αρβελέρ κ.α.. κάτι Καραμανλής Ζισκάρ.. [Ελλάς -Γαλλία συμμαχία]... κάτι κυρίως... οι αγορές [είναι κι αυτές βλέπεις πάνω από ιδεολογίες.. το χρήμα...] ..Μιράζ κ.λπ... σε ’καναν να πιστεύεις πως σε είχαν σε μεγάλη υπόληψη [ξέχασες αφελή

την Σμύρνη το 22].. σε θαύμαζαν ως απόγονο λέει των αρχαίων Ελλήνων... κι απ’ τον μεγάλο θαυμασμό ..γέμισαν τα μουσεία και τις συλλογές τους απ’ τα μοναδικά αρχαία μας δημιουργήματα... σε τέτοιο βαθμό που πια σε επιπλήττουν όταν τα απαιτείς αυτοδικαίως... Μέχρι που έγινε ο εμφύλιος ...η δικτατορία... η Κύπρος.. και άρχισες να καταλαβαίνεις...[ή όχι?] ...ή τουλάχιστον ..γιατί σ’ αυτό έχουμε ιδιαίτερα προσόντα... άρχισες να καταλαβαίνεις την παραμύθα, την εκμετάλλευση και το φιάσκο όχι της δικής σου παράταξης [εξάρησης] αλλά του άλλου... όμως τα χρόνια πέρασαν κι αυτά που τελικά έμειναν σταθερά είναι... η εξάρτηση... η εκμετάλλευση... η διχόνοια... και βεβαίως η αφέλεια... το παραμύθι.. και ο φανατισμός... όπως επίσης και ο ορισμός του απατεώνα... Απατεώνας είναι πάντα αυτός που ανήκει στην άλλη παράταξη... όταν ανήκει στη δική μας είναι απλά... θύμα πλεκτάνης... όπως ας πούμε ο παιδεραστής.. αν ανήκει στο κόμμα μας, είναι ατομική η ευθύνη... αν ανήκει στους άλλους... συλλογική η ευθύνη... όπως όταν κάποιος συνομιλεί με έναν απατεώνα και κλείνει συμφωνίες... είναι ατομική η ευθύνη... αν ανήκει στους άλλους ...συλλογική η ευθύνη... βασικό μάθημα της πολιτικής μας ιστορίας ...δεξιάς.. αριστεράς.. κεντρώας... το κρίμα είναι ότι τα αξιόλογα άτομα όλων των παρατάξεων [πλην ακραίων και δη ναζιστικών αποχρώσεων]... είναι υποχρεωμένα ή να φύγουν αν διαφωνούν.. ή να μείνουν και να υπομείνουν την κάθε κουταμάρα και ασυναρτησία ...υπονομεύοντας έτσι τη λειτουργία της Δημοκρατίας.. και κατ’ επέκταση της Εθνικής Ανεξαρτησίας και της Λαϊκής κυριαρχίας... Αποτέλεσμα όλων αυτών είναι το θλιβερό σήμερα.. μιας χώρας που θα μπορούσε να επενδύει όχι στην σκιά της ...αλλά στο σώμα και την ψυχή της... α και κάτι τελευταίο.. σ’ αυτήν τη χώρα επένδυση είναι μόνο αν ένας ξένος επενδυτής [???????] Αμερικάνος, Ρώσσος, Γερμανός, Κινέζος κ.λ.π. έρθει στην Ελλάδα και κάνει έστω και ένα περίπτερο... οι επενδύσεις των Ελλήνων χρόνια τώρα που αγαπούν περισσότερο απ’ τον κάθε κερατά τη χώρα, δεν λογίζονται ως επενδύσεις... γι’ αυτούς ο χαρακτηρισμός είναι εύκολος... απατεώνας με μαύρο χρήμα.. στρατηγικός κακοπληρωτής.. βιτρίνα κάποιου μεγάλου κολοσσού... ...το αυτό βεβαίως ισχύει και για τον τουρισμό... τουρίστες είναι μόνον όσοι έρχονται, αυτοί έχουν τα εκπτωτικά πακέτα, Άγγλοι, Γάλλοι, Πορτογάλοι όπως θα ’λεγε κι ο Καραγκιόζης... εμείς που όλο το χρόνο στηρίζουμε, κερνάμε, γλεντάμε, με γάμους, βαπτίσεις, αρραβώνες.. κ.λπ.. έχουμε άλλες τιμές ..στο κεφάλι ..άλλα πακέτα... πόσο θλίψη θεέ μου... να είναι η δύναμη στα χέρια μας.. και να την ψάχνουμε σ’ άλλα χέρια... πόση θλίψη...

 

 Τέλης Καλλής [για τη Δημοκρατία... ενάντια στον όποιον φασισμό απ’ όπου κι αν προέρχεται... εσύ γνωρίζεις καλά... έτσι δεν είναι??]

 

 

Αριστοτέλης Γ. Καλλής

Επ. Πρ. Εμπορικού Συλλόγου Νεμέας

Πτ. Πολιτ. Τμήματος Νομικής Σχολής Αθηνών

nemeahistory.bloqspot.com

 

Α. Γ. ΚΑΛΛΗΣ : “Το φαινόμενο της Παραπληροφόρησης

 

Α. Γ. ΚΑΛΛΗΣ : “Το φαινόμενο της Παραπληροφόρησης

ή

Mια ετεροχρονισμένη απάντηση σ’ ένα ανυπόστατο και ψευδές δημοσίευμα, που με αφορά, του κου Β. Λάλου στο μπλόγκ (Δυτικοί Κορινθιακοί Ορίζοντες – Εδώ Δερβένι)»

Εντοπισμός του ψευδούς δημοσιεύματος

 

Πριν από λίγο καιρό (εντελώς τυχαία), κάποιοι καλοί μου φίλοι, που παρακολουθούν την πορεία αλλά και την αρθρογραφία μου από το διαδίκτυο, εντόπισαν και μού επεσήμαναν ότι υπάρχει στην google ένα ανυπόστατο και ψευδές δημοσίευμα του 2016 (!!!!) του δημοσιογράφου κου Βασίλη Λάλου στο μπλογκ «Δυτικοί Κορινθιακοί Ορίζοντες – Εδώ Δερβένι», korinthiakoi – orizontes – bloqspot – com με ημερομηνία 26 Απριλίου 2016, που παραμένει εκεί 4 χρόνια εν αγνοία μου, ως μνημείο ψεύδους και παραπληροφόρησης, παρουσιάζοντας με δήθεν ως μη επιτυχόντα σε κάποιες συγκεκριμένες εκλογές της Νέας Δημοκρατίας του 2016 στον νομό Κορινθίας παρά τον «ευγενή» αγώνα όπως γράφει που είχα δώσει, ως Eπίτιμος Πρόεδρος του Εμπορικού Συλλόγου Νεμέας. Το απαράδεκτο, ψευδές και ανυπόστατο αυτό δημοσίευμα παρουσιάζεται αυτούσιο παρακάτω, ως τυπικό δείγμα μιας κατά φαντασίαν και κατά προσέγγισιν δημοσιογραφίας, με αντικείμενο μια υποψηφιότητα που δεν υπήρξε ποτέ.

 

Μία ανύπαρκτη υποψηφιότητα

 

Τώρα το πως απέτυχα σε εκλογές πολιτικού χώρου που δεν ανήκω ιδεολογικά και δεν θα συμμετείχα ποτέ εκ του γεγονότος ότι δεν υπήρξα ποτέ ούτε καν απλό μέλος, είναι άξιον απορίας και εγείρει πολλά ερωτήματα για τον τρόπο που προσεγγίζει τα θέματά του ο δημοσιογράφος κος Β. Λάλος.

Μία ετεροχρονισμένη απάντηση

 

Θεώρησα λοιπόν έστω και ετεροχρονισμένα (μιας και το αγνοούσα ως άρθρο), να απαντήσω στο ανυπόστατο και ψευδές αυτό δημοσίευμα του κου Β.

Λάλλου, για να αποκαταστήσω την αλήθεια που αφορά το άτομό μου, και με θίγει προσωπικά για τους λόγους που θα αναπτύξω παρακάτω.

Ιδού το ψευδές δημοσίευμα (που με αφορά) του κου Β. Λάλου, αυτούσιο

Π α ρ α δ ο ξ ό τ η τ ε ς

 

 

Το παράδοξο λοιπόν σε όλη αυτή την υπόθεση είναι ότι:

Πρώτον: Αν και σέβομαι ένα δημοκρατικό κόμμα όπως είναι αυτό της Νέας Δημοκρατίας που έχει συνδεθεί με την αποκατάσταση της Δημοκρατίας το 1974, όπως και με την ευρωπαϊκή προοπτική της χώρας, δεν υπήρξα ποτέ οπαδός ή απλό μέλος της συγκεκριμένης παράταξης, πολλώ δε μάλλον υποψήφιος για οποιοδήποτε αξίωμα αυτής.

Δεύτερον: Ιδεολογικά, εμπνέομαι από εκ διαμέτρου αντίθετες πολιτικές θεωρίες, απόψεις, προσωπικότητες και κινήματα (ενδεικτικά αναφέρω, Αλ. Παναγούλης, Γρ. Λαμπράκης, Κ. Γεωργάκης, γενιά του 1-1-4, Μάης τού ’68),από αυτές του συγκεκριμένου πολιτικού χώρου της Ν.Δ., που ναι μεν σέβομαι στα πλαίσια του πλουραλισμού και της Δημοκρατίας, αλλά δεν θα υιοθετούσα επουδενί ως προοπτική στα σύνθετα προβλήματα της χώρας, παρά το γεγονός ότι και σ’ αυτόν τον χώρο υπήρξαν μεγάλες μορφές (Κ. Καραμανλής 1974, Π. Παπαληγούρας, Π. Κανελλόπουλος, Ξ. Ζολώτας κ.α.). Προτιμώ τις συμμαχικές κυβερνήσεις Δημοκρατικών κομμάτων, (όσο δύσκολη κι αν είναι η εφαρμογή) με κοινωνικό προσανατολισμό που θα έχουν ως επίκεντρο τον αδύναμο οικονομικά άνθρωπο, και όχι μια μειοψηφία οικονομικά ισχυρών παραγόντων (elite) με συγκεκριμένα συμφέροντα και επιδιώξεις. Το ότι έως τα τώρα δεν έχει επιτευχθεί, αυτό δεν σημαίνει ότι δεν μπορεί να γίνει πραγματικότητα στο προσεχές διάστημα. Άλλωστε οι ανάγκες που θα διαμορφωθούν στο άμεσο μέλλον, θα επιβάλλουν ως επιταχτική ανάγκη την συνεργασία των Δημοκρατικών δυνάμεων έναντι των πάσης φύσεως φασιστικών μορφωμάτων, που αναδύονται λόγω της παγιωμένης εδώ και δέκα χρόνια οικονομικής κρίσης.

Τρίτον: Δεν υπήρξα ποτέ επίσης, τουλάχιστον έως τα τώρα, μέλος κανενός συγκεκριμένου άλλου κόμματος ή χώρου, ακόμη και εξ αυτών που βρίσκονται πιο κοντά μου ιδεολογικά. Η συγκεντρωτική τους δομή, η μονοδιάστατη άρα και ημιτελής ανάλυσή τους, οι ιδεοληψίες και τα θέσφατά τους, δεν συνεβάδιζαν ποτέ με την ιδιοσυγκρασία μου. Προτιμώ η σκέψη, η γνώμη και η άποψή μου, να είναι αποτέλεσμα της δικής μου επεξεργασίας των εκάστοτε δεδομένων, και όχι της εκάστοτε ολομέλειας τού όποιου κόμματος που απειλεί μάλιστα με διαγραφή όποιον τολμήσει να διαφοροποιηθεί από την κεντρική του γραμμή, πράγμα το οποίο αντίκειται στην ένοια της Δημοκρατίας. Άρα εκ των πραγμάτων, δεν έχω υπάρξει ποτέ υποψήφιος για αξίωμα κανενός πολιτικού κόμματος, παρά το γεγονός ότι έχω δεχτεί κατά καιρούς συγκεκριμένες προτάσεις από χώρους που βρίσκονται πλησιέστερα στην ιδεολογική μου προσέγγιση.

 

Γιατί απαντώ … ή το φαινόμενο της παραπληροφόρησης ως συστατικό (πλην εξαιρέσεων) της παρακμής και της αναξιοπιστίας των Μ.Μ.Ε.

Εν περιλήψη:

Πριν αναλύσω το νοσηρό αυτό φαινόμενο της παραπληροφόρησης, εκουσίως ή ακουσίως, θα συνοψίσω το τι ακριβώς έχει γίνει με την δική μου περίπτωση. Ένας κάποιος κύριος ονόματι Β. Λάλος που δεν έχω συναντήσει ποτέ στη ζωή μου και που δηλώνει δημοσιογράφος, εν αγνοία μου συντάσσει ένα δημοσίευμα και το αναρτά στο μπλογκ «Δυτικοί Κορινθιακοί Ορίζοντες – Εδώ Δερβένι» όπου προφανώς συνεργάζεται εκείνη την εποχή (26 Απριλίου 2016), αναφέροντας πως δεν κατάφερα να εκλεγώ παρά τον «ευγενή μου αγώνα» σε εκλογές καθαρά κομματικές (σε επίπεδο νομού Κορινθίας), κόμματος που όχι μόνο δεν είμαι υποψήφιος, αλλά και που δεν έχω υπάρξει ουδέποτέ μέλος αυτού. Αναφέρει χαρακτηριστικά: «Αντίθετα δεν κατόρθωσε να εκλεγεί ο Επ. Πρόεδρος του Εμπορικού Συλλόγου Νεμέας παρά τον ευγενή αγώνα που έδωσε».

Το συγκεκριμένο λοιπόν ψευδές δημοσίευμα παραμένει στην google για 4 χρόνια φυσικά εν αγνοία μου, μέχρι που εντοπίζεται τυχαία από κάποιους φίλους μου, πριν από λίγο καιρό, που μου το επισημαίνουν ώστε να πράξω τα δέοντα. Πράγμα το οποίο και κάνω μέσα από το άρθρο μου αυτό. Η συγκεκριμένη αυτή περίπτωση θα μπορούσε να διδάσκεται σε φοιτητές τμήματος Πολιτικής Επιστήμης και ΜΜΕ ως τυπικό δείγμα παραπληροφόρησης και παραποίησης της αλήθειας.

Δεν θα με απασχολούσε το ζήτημα αν ήταν ένα μεμονωμένο φαινόμενο του διαδικτύου. Δυστυχώς όμως κάθε μέρα σχεδόν, γινόμαστε μάρτυρες «δημοσιογραφικών» αναφορών και «αποκαλύψεων» από ανθρώπους που δηλώνουν δημοσιογράφοι, δημιουργούν ή συμμετέχουν σ’ ένα μπλογκ, σε μια εφημερίδα, ή σ’ ένα κανάλι, και χωρίς να διασταυρώνουν τις περισσότερες φορές τις όποιες πληροφορίες τους, γράφουν χωρίς να τηρούν την όποια στοιχειώδη δεοντολογία.

Κι επειδή αυτά τα «ιερά κείμενα παραπληροφόρησης» μένουν «καρφιτσωμένα» στο διαδίκτυο για χρόνια, όπως το συγκεκριμένο που με αφορά, κάποιοι θα βγάλουν (αν δεν έχουν ήδη βγάλει) λανθασμένα συμπεράσματα στο μέλλον χωρίς να υπάρχει βεβαίως ούτε ίχνος αλήθειας που να τα επιβεβαιώνει.

Η 17χρονη πορεία μου στον Εμπορικό Σύλλογο Νεμέας

 

Το συγκεκριμένο δημοσίευμα με θίγει γιατί έμεινα 17 χρόνια στο συνδικαλιστικό κίνημα, 3 χρόνια ως μέλος του Δ.Σ. του Εμπορικού Συλλόγου Νεμέας και 14 χρόνια ως Πρόεδρος αυτού, και ποτέ δεν συνέδεσα την όλη μου πορεία με το οποιοδήποτε κόμμα (σε επίπεδο θέσεων ή λειτουργίας του Συλλόγου), ακόμη και με αυτά που ιδεολογικά ήμουν πλησιέστερα, γιατί πίστευα και πιστεύω στον ακομμάτιστο, ακηδεμόνευτο και ενάντια στην όποια εξουσία συνδικαλισμό, που δεν δίνει αναφορά σε κανέναν απολύτως κομματικό μηχανισμό ή κομματικό παράγοντα παρά μόνον στα μέλη του Συνδικάτου που έιναι και τα μόνα (ή θα έπρεπε να είναι) που κρατούν στα χέρια τους, την εξουσία του συγκεκριμένου φορέα.

Πιστεύω εν ολίγοις, ότι ο συνδικαλιστής θα πρέπει να αναστέλλει την όποια κομματική του ιδιότητα (αν έχει), για όσο χρόνο διαρκεί η θητεία αυτού.

Το αυτό επίσης τηρώ (αν και δεν έχω καμία υποχρέωση πλέον) και αυτά τα 7 χρόνια, με άλλη ιδιότητα, μετά την τιμή που μου έκαναν οι συνάδελφόι μου την 1^η Αυγούστου 2013, όταν με ανακήρυξαν ομόφωνα επίτιμο πρόεδρο του Εμπορικού Συλλόγου Νεμέας, για τα 14 χρόνια (1999-2013) προσφοράς μου στα δρώμενα του συλλόγου και της πόλης.

 

Η αποκατάσταση της αλήθειας ως απάντηση στο ψευδές δημοσίευμα του κου Β. Λάλου

Ποια είναι όμως η αλήθεια για την συγκεκριμένη αναφορά;

 

Γιατρός Αριστοτέλης Δημ. Καλλής

 

 Η αλήθεια λοιπόν που ο κύριος Β. Λάλος δεν μπήκε καν στον κόπο να διασταυρώσει, όπως θα έκανε ένας επαγγελματίας δημοσιογράφος, είναι ότι εκείνη την εποχή, το 2016, στις συγκεκριμένες εκλογές που αναφέρετε, ο εν λόγω κύριος, υποψήφιος για το συγκεκριμένο αξίωμα της Νέας Δημοκρατίας, ήταν ο αγαπητός μου πρώτος εξάδελφος γιατρός Αριστοτέλης Δ. Καλλής, ένας αξιόλογος επιστήμονας και άνθρωπος, ευρυμαθής, τίμιος και οραματιστής, υπόδειγμα Ιπποκρατικού γιατρού, μια δηλ. πραγματικά σημαντική προσωπικότητα, με κεντρώα ιδεολογία, που συμμετείχε ως φοιτητής Ιατρικής στο φοιτητικό κίνημα του ’74 για την αποκατάσταση της Δημοκρατίας, στην τοπική αυτοδιοίκηση ως Δήμαρχος Νεμέας (1991-1994), και στον τομέα πολιτισμού ως ιδρυτικό μέλος (όπως και πρώτος Πρόεδρος) των Νεμείων Αγώνων (1995-2006). Θα ήθελα δε να προσθέσω ως γενικό σχόλιο, ότι λυπάμαι πραγματικά που μορφές αυτού του βεληνεκούς δεν αξιοποιούνται όπως θα έπρεπε σε όλους γενικώς τους πολιτικούς χώρους.

Άλλα αντί άλλων

 

Γιατρός Αριστοτέλης Δημ. Καλλής - Υποψήφιος

Α. Γ. Καλλής Επ. Πρ. Εμπορικού Συλ. Νεμέας

Τώρα το πώς ο κος Β. Λάλος «κατάφερε» να βάλει στον ίδιο «φάκελο» έναν Γιατρό (πολιτικά γνωστό για την πορεία του στον νομό Κορινθίας), που δεν έχει καμιά σχέση εκ της ιδιότητάς του με έναν Εμπορικό Σύλλογο, αυτό είναι όντως άξιον απορίας, για το πώς δηλ. θα μπορούσε ένας εν ενεργεία Γιατρός χωρίς άλλη δραστηριότητα να είναι συγχρόνως και έμπορος και μάλιστα επίτιμος πρόεδρος Συλλόγου Εμπόρων, αυτό πραγματικά μόνο ο εν λόγω κύριος θα μπορούσε να το συλλάβει ως γεγονός … Κι αν αναρωτηθεί ο ίδιος «και που θέλετε να το ξέρω εγώ;» η απάντηση είναι απλή… τότε γιατί γράφετε κύριέ μου αφού δεν γνωρίζετε το θέμα σας; Αυτό όμως αποδεικνύει τον προβληματικό τρόπο αλλά και την προχειρότητα που ασκείται η δημοσιογραφία (;) σήμερα από συγκεκριμένους εκπροσώπους της.

Γενικό Συμπέρασμα – Προτροπή σε όσους θιγούν στο μέλλον από αντίστοιχα ψευδή δημοσιεύματα

 

Αυτή λοιπόν είναι η αλήθεια, και προτρέπω ως γενική αρχή (αυτός άλλωστε ήταν και ο σκοπός του συγκεκριμένου άρθρου) τον κάθε ένα που μέσα από αντίστοιχα ψευδή και ανυπόστατα δημοσιεύματα θίγεται από κάποιους είτε κακόβουλους, είτε απληροφόρητους δημοσιογράφους ή μη, επαγγελματίες ή ερασιτέχνες, η προσωπικότητα και η πορεία τους, πέραν του νομικού οπλοστασίου που είναι εις θέσην να αποκαταστήσει την αλήθεια πάραυτα, να τα καταγγέλουν δημοσίως, ώστε να μην επιβεβαιώνεται η ρήση του μεγάλου μας ζωγράφου Γ. Τσαρούχη ότι «στην Ελλάδα είσαι ότι δηλώσεις», που στις μέρες μας μετατράπη ακόμη χειρότερα … ότι δηλ. «στην Ελλάδα πλέον είσαι ότι σε δηλώσουν οι κατά φαντασίαν δημόσια αρθρογραφούντες»

Μετά τιμής

Αριστοτέλης Γ. Καλλής

Επ. Πρ. Εμπορικού Συλλόγου Νεμέας

Πτ. Πολιτ. Τμήματος Νομικής Σχολής Αθηνών

Nemeahistory.bloqspot.com

Υ. Γ 1: Το λειτούργημα ως επάγγελμα :

Η δημοσιογραφία όπως και η πολιτική είναι πολύ σπουδαίο πράγμα για να την ασκεί ο οποιοσδήποτε, γιατί από την κακή χρήση αυτών δεν θίγονται μόνο αυτοί που την ασκούν, αλλά κυρίως η λειτουργία της Δημοκρατίας, κι αυτό είναι επιζήμιο για το μέλλον του τόπου μας.

Υ. Γ 2: Κάλιο αργά παρά ποτέ:

Σε όσους αναρωτηθούν τι νόημα μπορεί να έχει μια ετεροχρονισμένη απάντηση, σε κάτι που συνέβη (ή μάλλον δεν συνέβη) στο παρελθόν, απαντάω με την λαϊκή ρήση «κάλιο αργά παρά ποτέ». Η αποκατάσταση της αληθείας είναι υποχρέωση του καθ’ ενός μας και δεν υπόκειται σε χρονικά περιθώρια, γιατί όπως έλεγε και ο Αριστοτέλης «το αληθινό και το δίκαιο έχουνε απ’ την φύση μεγαλύτερη δύναμη απ’ το ψέμα και το άδικο». Άλλωστε δεν συνηθίζω στη ζωή μου να προσπερνώ ελαφρά τη καρδία ότι με αφορά.

Υ. Γ 3: Τουλάχιστον μια συγνώμη :

Αγαπητέ κ. Β. Λάλο, γνώμη είχατε, γνώση για να έχετε γνώμη είχατε; Στην συγκεκριμένη λοιπόν περίπτωση μια συγγνώμη και βεβαίως απόσυρση του συγκεκριμένου δημοσιεύματος θα ήταν απαραίτητη, και θα αποδείκνυε ότι όλα αυτά ήταν αποτέλεσμα ελλιπούς γνώσης, περίεργο μεν αλλά δυστυχώς σύνηθες έτσι όπως ασκείται σήμερα η δημοσιογραφία από ορισμένους εκπροσώπους της. Μια συγγνώμη που θα μπορούσε να είναι ο επίλογος σ’ ένα ας πούμε ατυχές (;) γεγονός (γιατί τα βιογραφικά των υποψηφίων είναι πάντα στην διάθεση των δημοσιογράφων από τους κομματικούς φορείς που διεξάγουν τις όποιες εκλογές).

Ο κατ’ επάγγελμα δημοσιογράφος θα είχε το σθένος να το πράξει…Ο κατά φαντασίαν βεβαίως όχι … Ίδομεν …

Γιατί αγαπητέ κύριε «Θέλει αρετήν και τόλμη η ελευθερία» (Κάλβος) πολλώ δε μάλλον η δημοσιογραφία και η πολιτική, που έχουν την δύναμη να διαμορφώνουν την σκέψη των πολιτών σε μια ευνομούμενη πολιτεία που στοχεύει στην Δημοκρατία η οποία αποτελεί το τελειότερο πολίτευμα λόγω ελλείψεως άλλου, και που κατά καιρούς νοσεί αλλά δε αποθνήσκει λόγω των ένθερμων αγώνων αυτών που συλλογίζονται ελεύθερα ενάντια στο όποιο ψεύδος.

Υ. Γ 4: «Διαφωνώ με τα όσα λες, θα έδινα όμως και την ζωή μου να υπερασπιστώ το δικαίωμα να τα λες» Βολτέρος.

Α. Γ. Καλλής: Όταν σβήνει ένα χαμόγελο...

 

A.Γ Καλλής Όταν σβήνει ένα χαμόγελο...

ή αποχαιρετώντας την αγαπημένη μας Κική Νανοπούλου

...τι να πεις για έναν άγγελο... για έναν φύλακα άγγελο μιας ευγενικής και διακριτικής οικογενείας... μ’ ένα χαμόγελο πάντα ικανοποίησης για κάθε τι καλό που συνέβαινε στο Βασίλη... στα παιδιά... κι άλλοτε με μια ζωγραφισμένη αγωνία στο φωτεινό της πρόσωπο όταν κάτι δεν είχε πάει καλά και κινδύνευαν οι αγαπημένοι της... γνώρισα το Βασίλη πριν από πολλά χρονιά εγώ σαν πρόεδρος του εμπορικού συλλόγου Νεμέας κι εκείνος ως αντιπρόεδρος του Επιμελητηρίου Κορινθίας... αμέσως αναπτύξαμε μια ουσιαστική φιλία παρά το γεγονός ότι είχαμε διαφορετικές πολίτικες θέσεις και απόψεις... οι ανθρώπινες σχέσεις υπερισχύουν πάντα των όποιων ιδεολογικών διαφορών γιατί τελικά αυτό που μένει είναι ο άνθρωπος ως οντότητα, ως παρουσία στο φωτεινό διάστημα όπως θα λεγε κι ο Καζαντζάκης, που λέγεται ζωή... κάπου εκεί συναντήθηκαν και οι οικογένειες μας μια κάποια Κυριακή του χειμώνα στο φιλόξενο σπίτι των γονιών μου.. ήρθαν με τα παιδάκια τους.. μικρά τότε ..με τα δώρα τους ..μα περισσότερο με την απέραντη ευγένειά τους... εκεί γνώρισα μαζί με την γυναίκα μου την υπέροχη αυτή Κυρία με το φωτεινό χαμόγελο ...τον φύλακα άγγελο ...την ήρεμη δύναμη που θα βρισκόταν δίπλα στο Βασίλη σε κάθε του βήμα, και θα στήριζε με πάθος κάθε του όνειρο, κάθε του προσδοκία... χαρά της η χαρά του... όπως κι εκείνος... ταξίδευε και προχώραγε γιατί ήξερε πως εκείνη ήταν πάντα εκεί... στα δύσκολα και στα ευχάριστα... ανάμεσα στο πλήθος... στα μεγάλα γεγονότα της ζωής τους... στην οικογένεια.. στο σπίτι.. στην εργασία.. στην πολίτικη... πάντα εκεί ....πρώτη και τελευταία... στο φως και στη σκιά... μια αχτίνα αισιοδοξίας που διαπερνούσε κάθε εμπόδιο, κάθε άρνηση, κάθε άλογη σκέψη... τι να πεις για έναν άγγελο... για έναν φύλακα άγγελο... ποιες λέξεις... ποιες σκέψεις θα μπορούσαν να περιγράψουν το φως... ως φως εκ του φωτός... ποιες λέξεις.. κι όμως Βασίλη μου... το ξέρεις... και το ξέρεις καλά.... πως αυτός ο άγγελος δεν πρόκειται ποτέ να φύγει ...θα είναι πάντα όπου είσαι.. σκιά σκέψη και ζωή απ την ζωή σου... γιατί αυτό ήξερε.. γιατί αυτό ήταν πάντα... ένας φύλακας άγγελος... ο άγγελός σου... αντίο Κική μου.......... οι πάντα φίλοι σας Τέλης και Χριστίνα......

 

Υ.Γ Η Κική Νανοπούλου είναι μια σπουδαία γυναίκα, ένας υπέροχος άνθρωπος [αρνούμαι να χρησιμοποιήσω παρελθόντα χρόνο] μα πάνω απ όλα είναι ο φύλακας άγγελος για μια ζωή του Δημάρχου Κορινθίων Β. Νανόπουλου, ευεργέτη και παντοτινού φίλου του Δήμου Νεμέας και του Εμπορικού Συλλόγου Νεμέας,όσον αφορά τις <<Μεγάλες μέρες της Νεμέας>> και του <<Πολιτιστικού Πανοράματος>> του Εμπορικού Συλλόγου Νεμέας, που στήριξε με πάθος για πολλά χρόνια, ως πρόεδρος του Επιμελητηρίου Κορινθίας. Οι Έμποροι της πόλης του Δ. Νεμέας εκφράζουν μέσω εμού τα θερμά τους συλλυπητήρια στην υπέροχη οικογένεια Νανοπούλου, για την απώλεια της σπουδαίας αυτής Κυρίας, όπου οι έχοντες μνήμη και ευαισθησία δεν θα ξεχάσουν ποτέ.

Α. Γ. Καλλής Επ. Πρόεδρος Εμπορικού Συλλόγου Νεμέας