Α. Γ. ΚΑΛΛΗΣ : “Το φαινόμενο της Παραπληροφόρησης

 

Α. Γ. ΚΑΛΛΗΣ : “Το φαινόμενο της Παραπληροφόρησης

ή

Mια ετεροχρονισμένη απάντηση σ’ ένα ανυπόστατο και ψευδές δημοσίευμα, που με αφορά, του κου Β. Λάλου στο μπλόγκ (Δυτικοί Κορινθιακοί Ορίζοντες – Εδώ Δερβένι)»

Εντοπισμός του ψευδούς δημοσιεύματος

 

Πριν από λίγο καιρό (εντελώς τυχαία), κάποιοι καλοί μου φίλοι, που παρακολουθούν την πορεία αλλά και την αρθρογραφία μου από το διαδίκτυο, εντόπισαν και μού επεσήμαναν ότι υπάρχει στην google ένα ανυπόστατο και ψευδές δημοσίευμα του 2016 (!!!!) του δημοσιογράφου κου Βασίλη Λάλου στο μπλογκ «Δυτικοί Κορινθιακοί Ορίζοντες – Εδώ Δερβένι», korinthiakoi – orizontes – bloqspot – com με ημερομηνία 26 Απριλίου 2016, που παραμένει εκεί 4 χρόνια εν αγνοία μου, ως μνημείο ψεύδους και παραπληροφόρησης, παρουσιάζοντας με δήθεν ως μη επιτυχόντα σε κάποιες συγκεκριμένες εκλογές της Νέας Δημοκρατίας του 2016 στον νομό Κορινθίας παρά τον «ευγενή» αγώνα όπως γράφει που είχα δώσει, ως Eπίτιμος Πρόεδρος του Εμπορικού Συλλόγου Νεμέας. Το απαράδεκτο, ψευδές και ανυπόστατο αυτό δημοσίευμα παρουσιάζεται αυτούσιο παρακάτω, ως τυπικό δείγμα μιας κατά φαντασίαν και κατά προσέγγισιν δημοσιογραφίας, με αντικείμενο μια υποψηφιότητα που δεν υπήρξε ποτέ.

 

Μία ανύπαρκτη υποψηφιότητα

 

Τώρα το πως απέτυχα σε εκλογές πολιτικού χώρου που δεν ανήκω ιδεολογικά και δεν θα συμμετείχα ποτέ εκ του γεγονότος ότι δεν υπήρξα ποτέ ούτε καν απλό μέλος, είναι άξιον απορίας και εγείρει πολλά ερωτήματα για τον τρόπο που προσεγγίζει τα θέματά του ο δημοσιογράφος κος Β. Λάλος.

Μία ετεροχρονισμένη απάντηση

 

Θεώρησα λοιπόν έστω και ετεροχρονισμένα (μιας και το αγνοούσα ως άρθρο), να απαντήσω στο ανυπόστατο και ψευδές αυτό δημοσίευμα του κου Β.

Λάλλου, για να αποκαταστήσω την αλήθεια που αφορά το άτομό μου, και με θίγει προσωπικά για τους λόγους που θα αναπτύξω παρακάτω.

Ιδού το ψευδές δημοσίευμα (που με αφορά) του κου Β. Λάλου, αυτούσιο

Π α ρ α δ ο ξ ό τ η τ ε ς

 

 

Το παράδοξο λοιπόν σε όλη αυτή την υπόθεση είναι ότι:

Πρώτον: Αν και σέβομαι ένα δημοκρατικό κόμμα όπως είναι αυτό της Νέας Δημοκρατίας που έχει συνδεθεί με την αποκατάσταση της Δημοκρατίας το 1974, όπως και με την ευρωπαϊκή προοπτική της χώρας, δεν υπήρξα ποτέ οπαδός ή απλό μέλος της συγκεκριμένης παράταξης, πολλώ δε μάλλον υποψήφιος για οποιοδήποτε αξίωμα αυτής.

Δεύτερον: Ιδεολογικά, εμπνέομαι από εκ διαμέτρου αντίθετες πολιτικές θεωρίες, απόψεις, προσωπικότητες και κινήματα (ενδεικτικά αναφέρω, Αλ. Παναγούλης, Γρ. Λαμπράκης, Κ. Γεωργάκης, γενιά του 1-1-4, Μάης τού ’68),από αυτές του συγκεκριμένου πολιτικού χώρου της Ν.Δ., που ναι μεν σέβομαι στα πλαίσια του πλουραλισμού και της Δημοκρατίας, αλλά δεν θα υιοθετούσα επουδενί ως προοπτική στα σύνθετα προβλήματα της χώρας, παρά το γεγονός ότι και σ’ αυτόν τον χώρο υπήρξαν μεγάλες μορφές (Κ. Καραμανλής 1974, Π. Παπαληγούρας, Π. Κανελλόπουλος, Ξ. Ζολώτας κ.α.). Προτιμώ τις συμμαχικές κυβερνήσεις Δημοκρατικών κομμάτων, (όσο δύσκολη κι αν είναι η εφαρμογή) με κοινωνικό προσανατολισμό που θα έχουν ως επίκεντρο τον αδύναμο οικονομικά άνθρωπο, και όχι μια μειοψηφία οικονομικά ισχυρών παραγόντων (elite) με συγκεκριμένα συμφέροντα και επιδιώξεις. Το ότι έως τα τώρα δεν έχει επιτευχθεί, αυτό δεν σημαίνει ότι δεν μπορεί να γίνει πραγματικότητα στο προσεχές διάστημα. Άλλωστε οι ανάγκες που θα διαμορφωθούν στο άμεσο μέλλον, θα επιβάλλουν ως επιταχτική ανάγκη την συνεργασία των Δημοκρατικών δυνάμεων έναντι των πάσης φύσεως φασιστικών μορφωμάτων, που αναδύονται λόγω της παγιωμένης εδώ και δέκα χρόνια οικονομικής κρίσης.

Τρίτον: Δεν υπήρξα ποτέ επίσης, τουλάχιστον έως τα τώρα, μέλος κανενός συγκεκριμένου άλλου κόμματος ή χώρου, ακόμη και εξ αυτών που βρίσκονται πιο κοντά μου ιδεολογικά. Η συγκεντρωτική τους δομή, η μονοδιάστατη άρα και ημιτελής ανάλυσή τους, οι ιδεοληψίες και τα θέσφατά τους, δεν συνεβάδιζαν ποτέ με την ιδιοσυγκρασία μου. Προτιμώ η σκέψη, η γνώμη και η άποψή μου, να είναι αποτέλεσμα της δικής μου επεξεργασίας των εκάστοτε δεδομένων, και όχι της εκάστοτε ολομέλειας τού όποιου κόμματος που απειλεί μάλιστα με διαγραφή όποιον τολμήσει να διαφοροποιηθεί από την κεντρική του γραμμή, πράγμα το οποίο αντίκειται στην ένοια της Δημοκρατίας. Άρα εκ των πραγμάτων, δεν έχω υπάρξει ποτέ υποψήφιος για αξίωμα κανενός πολιτικού κόμματος, παρά το γεγονός ότι έχω δεχτεί κατά καιρούς συγκεκριμένες προτάσεις από χώρους που βρίσκονται πλησιέστερα στην ιδεολογική μου προσέγγιση.

 

Γιατί απαντώ … ή το φαινόμενο της παραπληροφόρησης ως συστατικό (πλην εξαιρέσεων) της παρακμής και της αναξιοπιστίας των Μ.Μ.Ε.

Εν περιλήψη:

Πριν αναλύσω το νοσηρό αυτό φαινόμενο της παραπληροφόρησης, εκουσίως ή ακουσίως, θα συνοψίσω το τι ακριβώς έχει γίνει με την δική μου περίπτωση. Ένας κάποιος κύριος ονόματι Β. Λάλος που δεν έχω συναντήσει ποτέ στη ζωή μου και που δηλώνει δημοσιογράφος, εν αγνοία μου συντάσσει ένα δημοσίευμα και το αναρτά στο μπλογκ «Δυτικοί Κορινθιακοί Ορίζοντες – Εδώ Δερβένι» όπου προφανώς συνεργάζεται εκείνη την εποχή (26 Απριλίου 2016), αναφέροντας πως δεν κατάφερα να εκλεγώ παρά τον «ευγενή μου αγώνα» σε εκλογές καθαρά κομματικές (σε επίπεδο νομού Κορινθίας), κόμματος που όχι μόνο δεν είμαι υποψήφιος, αλλά και που δεν έχω υπάρξει ουδέποτέ μέλος αυτού. Αναφέρει χαρακτηριστικά: «Αντίθετα δεν κατόρθωσε να εκλεγεί ο Επ. Πρόεδρος του Εμπορικού Συλλόγου Νεμέας παρά τον ευγενή αγώνα που έδωσε».

Το συγκεκριμένο λοιπόν ψευδές δημοσίευμα παραμένει στην google για 4 χρόνια φυσικά εν αγνοία μου, μέχρι που εντοπίζεται τυχαία από κάποιους φίλους μου, πριν από λίγο καιρό, που μου το επισημαίνουν ώστε να πράξω τα δέοντα. Πράγμα το οποίο και κάνω μέσα από το άρθρο μου αυτό. Η συγκεκριμένη αυτή περίπτωση θα μπορούσε να διδάσκεται σε φοιτητές τμήματος Πολιτικής Επιστήμης και ΜΜΕ ως τυπικό δείγμα παραπληροφόρησης και παραποίησης της αλήθειας.

Δεν θα με απασχολούσε το ζήτημα αν ήταν ένα μεμονωμένο φαινόμενο του διαδικτύου. Δυστυχώς όμως κάθε μέρα σχεδόν, γινόμαστε μάρτυρες «δημοσιογραφικών» αναφορών και «αποκαλύψεων» από ανθρώπους που δηλώνουν δημοσιογράφοι, δημιουργούν ή συμμετέχουν σ’ ένα μπλογκ, σε μια εφημερίδα, ή σ’ ένα κανάλι, και χωρίς να διασταυρώνουν τις περισσότερες φορές τις όποιες πληροφορίες τους, γράφουν χωρίς να τηρούν την όποια στοιχειώδη δεοντολογία.

Κι επειδή αυτά τα «ιερά κείμενα παραπληροφόρησης» μένουν «καρφιτσωμένα» στο διαδίκτυο για χρόνια, όπως το συγκεκριμένο που με αφορά, κάποιοι θα βγάλουν (αν δεν έχουν ήδη βγάλει) λανθασμένα συμπεράσματα στο μέλλον χωρίς να υπάρχει βεβαίως ούτε ίχνος αλήθειας που να τα επιβεβαιώνει.

Η 17χρονη πορεία μου στον Εμπορικό Σύλλογο Νεμέας

 

Το συγκεκριμένο δημοσίευμα με θίγει γιατί έμεινα 17 χρόνια στο συνδικαλιστικό κίνημα, 3 χρόνια ως μέλος του Δ.Σ. του Εμπορικού Συλλόγου Νεμέας και 14 χρόνια ως Πρόεδρος αυτού, και ποτέ δεν συνέδεσα την όλη μου πορεία με το οποιοδήποτε κόμμα (σε επίπεδο θέσεων ή λειτουργίας του Συλλόγου), ακόμη και με αυτά που ιδεολογικά ήμουν πλησιέστερα, γιατί πίστευα και πιστεύω στον ακομμάτιστο, ακηδεμόνευτο και ενάντια στην όποια εξουσία συνδικαλισμό, που δεν δίνει αναφορά σε κανέναν απολύτως κομματικό μηχανισμό ή κομματικό παράγοντα παρά μόνον στα μέλη του Συνδικάτου που έιναι και τα μόνα (ή θα έπρεπε να είναι) που κρατούν στα χέρια τους, την εξουσία του συγκεκριμένου φορέα.

Πιστεύω εν ολίγοις, ότι ο συνδικαλιστής θα πρέπει να αναστέλλει την όποια κομματική του ιδιότητα (αν έχει), για όσο χρόνο διαρκεί η θητεία αυτού.

Το αυτό επίσης τηρώ (αν και δεν έχω καμία υποχρέωση πλέον) και αυτά τα 7 χρόνια, με άλλη ιδιότητα, μετά την τιμή που μου έκαναν οι συνάδελφόι μου την 1^η Αυγούστου 2013, όταν με ανακήρυξαν ομόφωνα επίτιμο πρόεδρο του Εμπορικού Συλλόγου Νεμέας, για τα 14 χρόνια (1999-2013) προσφοράς μου στα δρώμενα του συλλόγου και της πόλης.

 

Η αποκατάσταση της αλήθειας ως απάντηση στο ψευδές δημοσίευμα του κου Β. Λάλου

Ποια είναι όμως η αλήθεια για την συγκεκριμένη αναφορά;

 

Γιατρός Αριστοτέλης Δημ. Καλλής

 

 Η αλήθεια λοιπόν που ο κύριος Β. Λάλος δεν μπήκε καν στον κόπο να διασταυρώσει, όπως θα έκανε ένας επαγγελματίας δημοσιογράφος, είναι ότι εκείνη την εποχή, το 2016, στις συγκεκριμένες εκλογές που αναφέρετε, ο εν λόγω κύριος, υποψήφιος για το συγκεκριμένο αξίωμα της Νέας Δημοκρατίας, ήταν ο αγαπητός μου πρώτος εξάδελφος γιατρός Αριστοτέλης Δ. Καλλής, ένας αξιόλογος επιστήμονας και άνθρωπος, ευρυμαθής, τίμιος και οραματιστής, υπόδειγμα Ιπποκρατικού γιατρού, μια δηλ. πραγματικά σημαντική προσωπικότητα, με κεντρώα ιδεολογία, που συμμετείχε ως φοιτητής Ιατρικής στο φοιτητικό κίνημα του ’74 για την αποκατάσταση της Δημοκρατίας, στην τοπική αυτοδιοίκηση ως Δήμαρχος Νεμέας (1991-1994), και στον τομέα πολιτισμού ως ιδρυτικό μέλος (όπως και πρώτος Πρόεδρος) των Νεμείων Αγώνων (1995-2006). Θα ήθελα δε να προσθέσω ως γενικό σχόλιο, ότι λυπάμαι πραγματικά που μορφές αυτού του βεληνεκούς δεν αξιοποιούνται όπως θα έπρεπε σε όλους γενικώς τους πολιτικούς χώρους.

Άλλα αντί άλλων

 

Γιατρός Αριστοτέλης Δημ. Καλλής - Υποψήφιος

Α. Γ. Καλλής Επ. Πρ. Εμπορικού Συλ. Νεμέας

Τώρα το πώς ο κος Β. Λάλος «κατάφερε» να βάλει στον ίδιο «φάκελο» έναν Γιατρό (πολιτικά γνωστό για την πορεία του στον νομό Κορινθίας), που δεν έχει καμιά σχέση εκ της ιδιότητάς του με έναν Εμπορικό Σύλλογο, αυτό είναι όντως άξιον απορίας, για το πώς δηλ. θα μπορούσε ένας εν ενεργεία Γιατρός χωρίς άλλη δραστηριότητα να είναι συγχρόνως και έμπορος και μάλιστα επίτιμος πρόεδρος Συλλόγου Εμπόρων, αυτό πραγματικά μόνο ο εν λόγω κύριος θα μπορούσε να το συλλάβει ως γεγονός … Κι αν αναρωτηθεί ο ίδιος «και που θέλετε να το ξέρω εγώ;» η απάντηση είναι απλή… τότε γιατί γράφετε κύριέ μου αφού δεν γνωρίζετε το θέμα σας; Αυτό όμως αποδεικνύει τον προβληματικό τρόπο αλλά και την προχειρότητα που ασκείται η δημοσιογραφία (;) σήμερα από συγκεκριμένους εκπροσώπους της.

Γενικό Συμπέρασμα – Προτροπή σε όσους θιγούν στο μέλλον από αντίστοιχα ψευδή δημοσιεύματα

 

Αυτή λοιπόν είναι η αλήθεια, και προτρέπω ως γενική αρχή (αυτός άλλωστε ήταν και ο σκοπός του συγκεκριμένου άρθρου) τον κάθε ένα που μέσα από αντίστοιχα ψευδή και ανυπόστατα δημοσιεύματα θίγεται από κάποιους είτε κακόβουλους, είτε απληροφόρητους δημοσιογράφους ή μη, επαγγελματίες ή ερασιτέχνες, η προσωπικότητα και η πορεία τους, πέραν του νομικού οπλοστασίου που είναι εις θέσην να αποκαταστήσει την αλήθεια πάραυτα, να τα καταγγέλουν δημοσίως, ώστε να μην επιβεβαιώνεται η ρήση του μεγάλου μας ζωγράφου Γ. Τσαρούχη ότι «στην Ελλάδα είσαι ότι δηλώσεις», που στις μέρες μας μετατράπη ακόμη χειρότερα … ότι δηλ. «στην Ελλάδα πλέον είσαι ότι σε δηλώσουν οι κατά φαντασίαν δημόσια αρθρογραφούντες»

Μετά τιμής

Αριστοτέλης Γ. Καλλής

Επ. Πρ. Εμπορικού Συλλόγου Νεμέας

Πτ. Πολιτ. Τμήματος Νομικής Σχολής Αθηνών

Nemeahistory.bloqspot.com

Υ. Γ 1: Το λειτούργημα ως επάγγελμα :

Η δημοσιογραφία όπως και η πολιτική είναι πολύ σπουδαίο πράγμα για να την ασκεί ο οποιοσδήποτε, γιατί από την κακή χρήση αυτών δεν θίγονται μόνο αυτοί που την ασκούν, αλλά κυρίως η λειτουργία της Δημοκρατίας, κι αυτό είναι επιζήμιο για το μέλλον του τόπου μας.

Υ. Γ 2: Κάλιο αργά παρά ποτέ:

Σε όσους αναρωτηθούν τι νόημα μπορεί να έχει μια ετεροχρονισμένη απάντηση, σε κάτι που συνέβη (ή μάλλον δεν συνέβη) στο παρελθόν, απαντάω με την λαϊκή ρήση «κάλιο αργά παρά ποτέ». Η αποκατάσταση της αληθείας είναι υποχρέωση του καθ’ ενός μας και δεν υπόκειται σε χρονικά περιθώρια, γιατί όπως έλεγε και ο Αριστοτέλης «το αληθινό και το δίκαιο έχουνε απ’ την φύση μεγαλύτερη δύναμη απ’ το ψέμα και το άδικο». Άλλωστε δεν συνηθίζω στη ζωή μου να προσπερνώ ελαφρά τη καρδία ότι με αφορά.

Υ. Γ 3: Τουλάχιστον μια συγνώμη :

Αγαπητέ κ. Β. Λάλο, γνώμη είχατε, γνώση για να έχετε γνώμη είχατε; Στην συγκεκριμένη λοιπόν περίπτωση μια συγγνώμη και βεβαίως απόσυρση του συγκεκριμένου δημοσιεύματος θα ήταν απαραίτητη, και θα αποδείκνυε ότι όλα αυτά ήταν αποτέλεσμα ελλιπούς γνώσης, περίεργο μεν αλλά δυστυχώς σύνηθες έτσι όπως ασκείται σήμερα η δημοσιογραφία από ορισμένους εκπροσώπους της. Μια συγγνώμη που θα μπορούσε να είναι ο επίλογος σ’ ένα ας πούμε ατυχές (;) γεγονός (γιατί τα βιογραφικά των υποψηφίων είναι πάντα στην διάθεση των δημοσιογράφων από τους κομματικούς φορείς που διεξάγουν τις όποιες εκλογές).

Ο κατ’ επάγγελμα δημοσιογράφος θα είχε το σθένος να το πράξει…Ο κατά φαντασίαν βεβαίως όχι … Ίδομεν …

Γιατί αγαπητέ κύριε «Θέλει αρετήν και τόλμη η ελευθερία» (Κάλβος) πολλώ δε μάλλον η δημοσιογραφία και η πολιτική, που έχουν την δύναμη να διαμορφώνουν την σκέψη των πολιτών σε μια ευνομούμενη πολιτεία που στοχεύει στην Δημοκρατία η οποία αποτελεί το τελειότερο πολίτευμα λόγω ελλείψεως άλλου, και που κατά καιρούς νοσεί αλλά δε αποθνήσκει λόγω των ένθερμων αγώνων αυτών που συλλογίζονται ελεύθερα ενάντια στο όποιο ψεύδος.

Υ. Γ 4: «Διαφωνώ με τα όσα λες, θα έδινα όμως και την ζωή μου να υπερασπιστώ το δικαίωμα να τα λες» Βολτέρος.